Ήταν ένας τελικός που επικράτησε ο νόμος των χούλιγκαν. Ένας τελικός που φάνηκε η γύμνια των Αρχών και η ανικανότητά μας να διοργανώσουμε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα κάτω από φυσιολογικές συνθήκες. Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου (6/5) στο Πανθεσσαλικό Στάδιο γράφτηκε μια ακόμη «μαύρη σελίδα» στην ιστορία του πολύπαθου ελληνικού ποδοσφαίρου,
το οποίο δε λέει να σηκώσει κεφάλι και δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο.Τα θλιβερά επεισόδια μεταξύ των οπαδών του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ άφησαν ένα γήπεδο ρημαγμένο, αρκετούς τραυματίες στα νοσοκομεία και τους υπεύθυνους να πετούν το μπαλάκι ο ένας στον άλλον για το ποιος φταίει λιγότερο ή περισσότερο. ΤΟΛΙΑΣ Ήταν αναπόφευκτα τα επεισόδια και προγραμματισμένα. Αν δεν γίνονταν σε αυτό το σημείο, θα γίνονταν σε κάποιο άλλο. Εμείς θέλαμε να βάλουμε τρεις διμοιρίες που να ελέγχουν τον κόσμο, αλλά δεν μπορούσαμε να εισέλθουμε στο κομμάτι αυτό. Βασιστήκαμε στην κατασκευή που υπήρχε». «Οι έλεγχοι έγιναν σε τρία σημεία για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Θέλω μάλιστα να πω ότι στις 16:30 έπρεπε οι σεκιούριτι της ΕΠΟ να βρίσκονται εκεί όπου είχαν φτάσει οι πρώτοι οπαδοί του ΠΑΟΚ και δεν είχαν έρθει. Φώναζα, αλλά μάταια. Άρχισε να μαζεύεται κόσμος και έφτασαν κοντά στους 1000 για να ξεκινήσει ο έλεγχος από τους σεκιούριτι, με την συνδρομή της αστυνομίας. Δυστυχώς, είναι εύκολο να περάσουν μαχαίρια και κροτίδες, αν ο άλλος τα έχει κρύψει μέσα στα εσώρουχά του. Δεν τους ξεγυμνώνουμε. Όσο καλός έλεγχος και να γίνει, τέτοια αντικείμενα είναι εύκολο να περάσουν στο γήπεδο. Δεν έγινε και ο έλεγχος των εισιτηρίων, έτσι όπως είχε πει η ΕΠΟ. Ήταν παρωδία και αυτό το μέτρο». «Θέλω να πω βέβαια και τα θετικά που έγιναν. Από την Παρασκευή, 200 οπαδοί της ΑΕΚ ήταν στην πόλη του Βόλου και ήθελαν να κάνουν επεισόδια. Υπήρχαν διμοιρίες των ΜΑΤ που τους ακολουθούσαν και δεν τους άφησαν. Την επόμενη μέρα, ήταν χιλιάδες φίλαθλοι μέσα στην πόλη και πάλι δεν έγιναν επεισόδια, παρά μόνο κάποια μεμονωμένα περιστατικά σε κάποιες καφετέριες. Επίσης, ο αγώνας διεξήχθη χωρίς πρόβλημα και μετά το τέλος με εξαίρεση το σπασμένο παρμπρίζ στο πούλμαν της ΑΕΚ, όλα κύλησαν ήρεμα». «Εγώ πέντε μέρες δεν κοιμήθηκα. Βγήκε ο Μπέος και ο άσχετος ο παρατηρητής και είπαν για μένα. Ήταν ακραία τα φαινόμενα. Εγώ δεν ήθελα να γίνει ο τελικός επειδή γνώριζα τι θα συνέβαινε. Ήταν ένα γήπεδο εγκαταλελειμμένο. Την προτελευταία ημέρα με άφησαν να τα κανονίσω όλα. Με ημίμετρα δεν γίνεται δουλειά. Μέχρι δυο ημέρες πριν δεν ήξερα αν θα γίνει ο τελικός. Το 2007 που έγινε πάλι ο τελικός εδώ και δεν ήταν ίδια η δυναμική του κόσμου μεταξύ Λάρισας και Παναθηναϊκού, το ήξεραν ένα χρόνο πριν! Εγώ μέχρι την Πέμπτη δεν ήξερα τι δυνάμεις θα έχω και με άφησαν να κανονίζω τελευταία στιγμή τα μέτρα. Ο υπουργός δεν ήθελε να γίνει ο τελικός. Μέχρι το τελευταίο βράδυ ήθελε να τον αναβάλει. Ο Μπέος ήθελε πάση θυσία να τον διοργανώσει και να βγάλει τις φωτογραφίες του. Η Πολιτεία δεν ήθελε να κάνει τον τελικό. Ο Μπέος συμπαρέσυρε και τις ομάδες να γίνει οπωσδήποτε εδώ ο τελικός και όλοι είδαμε τα αποτελέσματα.. ΜΠΕΟΣ Αναφορικά με τις μακροσκελείς δηλώσεις του συμπαθούς, κατά τα άλλα, ανεπαρκούς ωστόσο κρίνοντας από το αποτέλεσμα, Αστυνομικού Διευθυντή Μαγνησίας, κ. Γιάννη Τόλια, με τις οποίες επιχειρεί να απεκδυθεί των αδιαμφισβήτητων ευθυνών του και μάλιστα να τις μετακυλήσει σε μένα και όποιον άλλον έτυχε να του περάσει από το μυαλό (!), οφείλω να παρατηρήσω τα εξής: Στον τελικό του Κυπέλλου, το περασμένο Σάββατο, γίναμε για πολλοστή φορά θεατές του ίδιου έργου. Εκατό – διακόσιοι ανεγκέφαλοι να επιδίδονται σε πράξεις τυφλής και εγκληματικής βίας και η Αστυνομία επί πενήντα λεπτά να παρακολουθεί και εν τέλει να καταφεύγει στην εύκολη λύση της χρήσης χημικών. Οι δικαιολογίες του κ. Τόλια γι’ αυτό πολλές και διάφορες, αλλά θα έφθανε να δώσει μια απλή εξήγηση: Πως και οι δυνάμεις του δεν μπορούσαν να φθάσουν στην πεζογέφυρα – θέατρο των επεισοδίων κατά την διάρκεια αυτών και έφθασαν μετά από αυτά; Μήπως αυτός ήταν ο σκοπός τους ή απλώς δεν αντελήφθησαν τι συνέβαινε δίπλα και γύρω τους; Ας μας το εξηγήσει και αναμφίβολα θα βρει τη δικαίωση (ή εξιλέωση;) που αναζητεί. Στον κ. Τόλια, και γνώστη του ποδοσφαίρου, ως αυτοπροσδιορίζεται, έχω να παρατηρήσω ότι ο τελικός του Πανθεσσαλικού, συγκριτικά πάντα, ήταν ο λιγότερο επεισοδιακός και ήρεμος των τελευταίων ετών και βέβαια αναφέρομαι στις περιπτώσεις παρουσίας οπαδών και των δύο ομάδων. Αν ανατρέξει στα αρχεία του εύκολα θα το διαπιστώσει. Σε ό,τι αφορά δε την ένσταση και αντίδρασή του για τον χαρακτηρισμό του ως ευθυνόφοβου, αρκεί να επισημάνω την ανεξήγητη στάση του να κρατήσει στα αποδυτήρια, για τρεις, περίπου ώρες, 30 παιδάκια, μεταξύ των οποίων και ο γιος μου, που θα συνόδευαν ποδοσφαιριστές και διαιτητές κατά την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο. Αλήθεια τι να πούμε σε αυτά τα παιδιά; Ότι στερήθηκαν μια τέτοια χαρά γιατί φοβήθηκε ο Αστυνομικός Διευθυντής; Κύριε Διευθυντά, επειδή ως άνθρωπος είστε συμπαθής και για να μην σας μένουν στρεβλές εντυπώσεις, έχω στην κατοχή μου χιλιάδες φωτογραφιών, με πολύ σημαντικούς ανθρώπους και δεν μου έλειπαν αυτές που αναφέρετε και για τις οποίες υποτίθεται έφερα τον τελικό στον Βόλο! Αν το επιθυμείτε να σας δώσω κάποιες να τις περιεργάζεστε να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας. Ομολογουμένως κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια και επιρροή μου, χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες που έχω, προκειμένου να γίνει ο τελικός του κυπέλλου στην πόλη μας, ακριβώς για να υπάρξουν μια σειρά από ευεργετήματα που όντως απήλαυσαν οι συμπολίτες μας, όπου κάνατε καλά τη δουλειά σας. Κύριε Τόλια, σε μια εβδομάδα, το πολύ, το Πανθεσσαλικό Στάδιο θα είναι ένα πραγματικό κόσμημα, αφού θα έχουν επιδιορθωθεί όλες οι ζημιές με δαπάνες της ΕΠΟ και των δύο ΠΑΕ. Και περιμένω από εσάς ένα ευχαριστώ γιατί χάρις σε αυτόν τον τελικό, το Στάδιο πήρε επιτέλους άδεια λειτουργίας αθλητικών εγκαταστάσεων και έτσι, εφεξής, δεν θα ΠΑΡΑΝΟΜΕΙΤΕ επιτρέποντας την διεξαγωγή εκδηλώσεων σε ένα χώρο χωρίς άδεια, όπως κάνατε χρόνια τώρα.
το οποίο δε λέει να σηκώσει κεφάλι και δέχεται το ένα χτύπημα μετά το άλλο.Τα θλιβερά επεισόδια μεταξύ των οπαδών του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ άφησαν ένα γήπεδο ρημαγμένο, αρκετούς τραυματίες στα νοσοκομεία και τους υπεύθυνους να πετούν το μπαλάκι ο ένας στον άλλον για το ποιος φταίει λιγότερο ή περισσότερο. ΤΟΛΙΑΣ Ήταν αναπόφευκτα τα επεισόδια και προγραμματισμένα. Αν δεν γίνονταν σε αυτό το σημείο, θα γίνονταν σε κάποιο άλλο. Εμείς θέλαμε να βάλουμε τρεις διμοιρίες που να ελέγχουν τον κόσμο, αλλά δεν μπορούσαμε να εισέλθουμε στο κομμάτι αυτό. Βασιστήκαμε στην κατασκευή που υπήρχε». «Οι έλεγχοι έγιναν σε τρία σημεία για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ. Θέλω μάλιστα να πω ότι στις 16:30 έπρεπε οι σεκιούριτι της ΕΠΟ να βρίσκονται εκεί όπου είχαν φτάσει οι πρώτοι οπαδοί του ΠΑΟΚ και δεν είχαν έρθει. Φώναζα, αλλά μάταια. Άρχισε να μαζεύεται κόσμος και έφτασαν κοντά στους 1000 για να ξεκινήσει ο έλεγχος από τους σεκιούριτι, με την συνδρομή της αστυνομίας. Δυστυχώς, είναι εύκολο να περάσουν μαχαίρια και κροτίδες, αν ο άλλος τα έχει κρύψει μέσα στα εσώρουχά του. Δεν τους ξεγυμνώνουμε. Όσο καλός έλεγχος και να γίνει, τέτοια αντικείμενα είναι εύκολο να περάσουν στο γήπεδο. Δεν έγινε και ο έλεγχος των εισιτηρίων, έτσι όπως είχε πει η ΕΠΟ. Ήταν παρωδία και αυτό το μέτρο». «Θέλω να πω βέβαια και τα θετικά που έγιναν. Από την Παρασκευή, 200 οπαδοί της ΑΕΚ ήταν στην πόλη του Βόλου και ήθελαν να κάνουν επεισόδια. Υπήρχαν διμοιρίες των ΜΑΤ που τους ακολουθούσαν και δεν τους άφησαν. Την επόμενη μέρα, ήταν χιλιάδες φίλαθλοι μέσα στην πόλη και πάλι δεν έγιναν επεισόδια, παρά μόνο κάποια μεμονωμένα περιστατικά σε κάποιες καφετέριες. Επίσης, ο αγώνας διεξήχθη χωρίς πρόβλημα και μετά το τέλος με εξαίρεση το σπασμένο παρμπρίζ στο πούλμαν της ΑΕΚ, όλα κύλησαν ήρεμα». «Εγώ πέντε μέρες δεν κοιμήθηκα. Βγήκε ο Μπέος και ο άσχετος ο παρατηρητής και είπαν για μένα. Ήταν ακραία τα φαινόμενα. Εγώ δεν ήθελα να γίνει ο τελικός επειδή γνώριζα τι θα συνέβαινε. Ήταν ένα γήπεδο εγκαταλελειμμένο. Την προτελευταία ημέρα με άφησαν να τα κανονίσω όλα. Με ημίμετρα δεν γίνεται δουλειά. Μέχρι δυο ημέρες πριν δεν ήξερα αν θα γίνει ο τελικός. Το 2007 που έγινε πάλι ο τελικός εδώ και δεν ήταν ίδια η δυναμική του κόσμου μεταξύ Λάρισας και Παναθηναϊκού, το ήξεραν ένα χρόνο πριν! Εγώ μέχρι την Πέμπτη δεν ήξερα τι δυνάμεις θα έχω και με άφησαν να κανονίζω τελευταία στιγμή τα μέτρα. Ο υπουργός δεν ήθελε να γίνει ο τελικός. Μέχρι το τελευταίο βράδυ ήθελε να τον αναβάλει. Ο Μπέος ήθελε πάση θυσία να τον διοργανώσει και να βγάλει τις φωτογραφίες του. Η Πολιτεία δεν ήθελε να κάνει τον τελικό. Ο Μπέος συμπαρέσυρε και τις ομάδες να γίνει οπωσδήποτε εδώ ο τελικός και όλοι είδαμε τα αποτελέσματα.. ΜΠΕΟΣ Αναφορικά με τις μακροσκελείς δηλώσεις του συμπαθούς, κατά τα άλλα, ανεπαρκούς ωστόσο κρίνοντας από το αποτέλεσμα, Αστυνομικού Διευθυντή Μαγνησίας, κ. Γιάννη Τόλια, με τις οποίες επιχειρεί να απεκδυθεί των αδιαμφισβήτητων ευθυνών του και μάλιστα να τις μετακυλήσει σε μένα και όποιον άλλον έτυχε να του περάσει από το μυαλό (!), οφείλω να παρατηρήσω τα εξής: Στον τελικό του Κυπέλλου, το περασμένο Σάββατο, γίναμε για πολλοστή φορά θεατές του ίδιου έργου. Εκατό – διακόσιοι ανεγκέφαλοι να επιδίδονται σε πράξεις τυφλής και εγκληματικής βίας και η Αστυνομία επί πενήντα λεπτά να παρακολουθεί και εν τέλει να καταφεύγει στην εύκολη λύση της χρήσης χημικών. Οι δικαιολογίες του κ. Τόλια γι’ αυτό πολλές και διάφορες, αλλά θα έφθανε να δώσει μια απλή εξήγηση: Πως και οι δυνάμεις του δεν μπορούσαν να φθάσουν στην πεζογέφυρα – θέατρο των επεισοδίων κατά την διάρκεια αυτών και έφθασαν μετά από αυτά; Μήπως αυτός ήταν ο σκοπός τους ή απλώς δεν αντελήφθησαν τι συνέβαινε δίπλα και γύρω τους; Ας μας το εξηγήσει και αναμφίβολα θα βρει τη δικαίωση (ή εξιλέωση;) που αναζητεί. Στον κ. Τόλια, και γνώστη του ποδοσφαίρου, ως αυτοπροσδιορίζεται, έχω να παρατηρήσω ότι ο τελικός του Πανθεσσαλικού, συγκριτικά πάντα, ήταν ο λιγότερο επεισοδιακός και ήρεμος των τελευταίων ετών και βέβαια αναφέρομαι στις περιπτώσεις παρουσίας οπαδών και των δύο ομάδων. Αν ανατρέξει στα αρχεία του εύκολα θα το διαπιστώσει. Σε ό,τι αφορά δε την ένσταση και αντίδρασή του για τον χαρακτηρισμό του ως ευθυνόφοβου, αρκεί να επισημάνω την ανεξήγητη στάση του να κρατήσει στα αποδυτήρια, για τρεις, περίπου ώρες, 30 παιδάκια, μεταξύ των οποίων και ο γιος μου, που θα συνόδευαν ποδοσφαιριστές και διαιτητές κατά την είσοδό τους στον αγωνιστικό χώρο. Αλήθεια τι να πούμε σε αυτά τα παιδιά; Ότι στερήθηκαν μια τέτοια χαρά γιατί φοβήθηκε ο Αστυνομικός Διευθυντής; Κύριε Διευθυντά, επειδή ως άνθρωπος είστε συμπαθής και για να μην σας μένουν στρεβλές εντυπώσεις, έχω στην κατοχή μου χιλιάδες φωτογραφιών, με πολύ σημαντικούς ανθρώπους και δεν μου έλειπαν αυτές που αναφέρετε και για τις οποίες υποτίθεται έφερα τον τελικό στον Βόλο! Αν το επιθυμείτε να σας δώσω κάποιες να τις περιεργάζεστε να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας. Ομολογουμένως κατέβαλα κάθε δυνατή προσπάθεια και επιρροή μου, χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες που έχω, προκειμένου να γίνει ο τελικός του κυπέλλου στην πόλη μας, ακριβώς για να υπάρξουν μια σειρά από ευεργετήματα που όντως απήλαυσαν οι συμπολίτες μας, όπου κάνατε καλά τη δουλειά σας. Κύριε Τόλια, σε μια εβδομάδα, το πολύ, το Πανθεσσαλικό Στάδιο θα είναι ένα πραγματικό κόσμημα, αφού θα έχουν επιδιορθωθεί όλες οι ζημιές με δαπάνες της ΕΠΟ και των δύο ΠΑΕ. Και περιμένω από εσάς ένα ευχαριστώ γιατί χάρις σε αυτόν τον τελικό, το Στάδιο πήρε επιτέλους άδεια λειτουργίας αθλητικών εγκαταστάσεων και έτσι, εφεξής, δεν θα ΠΑΡΑΝΟΜΕΙΤΕ επιτρέποντας την διεξαγωγή εκδηλώσεων σε ένα χώρο χωρίς άδεια, όπως κάνατε χρόνια τώρα.
1 σχόλιο:
Ριγκο σταρ
Δημοσίευση σχολίου