Άρθρο του γιατρού Γιάννη Κωστή για τον Κορoναιό και την Δημόσια υγεία

Το ότι η επιδημία του κοροναϊού είναι παρούσα, ενεργή και προκαλεί πίεση του εθνικού συστήματος υγείας είναι γεγονός. Το ότι η ενημέρωση των πολιτών από την κυβέρνηση, σχετικά με την πορεία της αρρώστιας και των μέτρων προστασίας, πρέπει να έχει ένα βαθμό εκφοβισμού τους, είναι κατανοητό για να συμμορφώνονται και οι ατίθασοι. Αυτό όμως που γίνεται σήμερα έχει ξεφύγει από το σκοπό αυτό και μάλλον εξυπηρετεί άλλους πολύ διαφορετικούς.

Έχουν όλοι παραδεχθεί και η κυβέρνηση στα λόγια, ότι προσβλέπουμε όλοι στο ΕΣΥ και στα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας, να αντιμετωπίσουν το κακό. Ο ιδιωτικός τομέας απέχει προς στιγμήν τουλάχιστον, εκτός αν μυρίζεται κέρδος.

Τα δημόσια νοσοκομεία λοιπόν με προσπάθειες έστω και σπασμωδικές, μαζί με την υπέρβαση της εργασίας των υγειονομικών στελεχών του, ανταποκρίνονται και νοσηλεύουν την άγνωστη ιογενή πάθηση. Εκείνο που λείπει είναι η πληροφόρηση μας για το ύψος της νοσηρότητας και της θνητότητας. Αναφέροντας συνέχεια τα "ρεκόρ" των θανάτων καθημερινά και των διασωληνώσεων, όλοι νομίζουμε, ότι η πορεία της νόσου είναι προδιαγεγραμμένη : τεστ θετικό, νόσος, διασωλήνωση, θάνατος. Ποτέ δεν αναφέρθηκαν πόσα εξιτήρια θεραπευμένων έχουμε κάθε μέρα. Επίσης πόσοι βγαίνουν υγιείς από τις ΜΕΘ.

Είναι πολύ χρήσιμο για την ψυχολογία των πολιτών, να πληροφορούνται ότι οι περισσότεροι με θετικό τεστ είναι χωρίς συμπτώματα, πολλοί αρρωσταίνουν ελαφρά και την περνούν στο σπίτι και από τους νοσηλευόμενους έχουμε μεν 10 θανάτους την ημέρα αλλά έχουμε και τόσα πόσα εξιτήρια. Επίσης οι ειδήσεις που υπάρχουν κάθε μέρα στα ΜΜΕ για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές, είναι ότι έχουν καταρρεύσει, ότι λειτουργούν άρρωστοι, ξαπλώνουν στο πάτωμα κλπ. Είναι πολύ σωστή η παρέμβαση του Γιάννη του Κόκορη, πρωτεργάτη κατά του κοροναϊού στο νοσοκομείο μας. Είναι η μοναδική φωνή, που είπε ότι αντέχουν στο νοσοκομείο, ελπίζοντας για την αίσια έκβαση της μάχης. Αυτό θέλει να αισθάνεται ο πολίτης την ώρα του κινδύνου. Ότι δεν θα βρει γιατρούς στο πάτωμα και νοσοκομεία διαλυμένα. Και οι υγειονομικοί τους δηλώνουν ότι δεν θα διαλυθούν.

Η καταστροφολογία αυτή για το δημόσιο φορέα υγείας, τον στιγματίζει και μακροπρόθεσμα. Περνάει η νοοτροπία «δεν πάω στο νοσοκομείο, είναι διαλυμένο. Γίνεται χαμός». Κάτι τέτοιο υπήρχε εξ αιτίας παρόμοιων καταστροφολογικών ειδήσεων και πριν την πανδημία. «Δεν πάω στο νοσοκομείο , έχει νοσοκομειακές λοιμώξεις».

Από την άλλη μεριά αποκρύπτεται ότι η ανεπαρκής υποδομή και στελέχωση των νοσοκομείων είναι έργο της κυβερνητικής άγνοιας;; ιδεοληψίας;; ανικανότητας;; που ακόμη και τώρα στην ώρα μηδέν, δεν διορίζει τους γιατρούς που ήδη έχουν κριθεί, λόγω δήθεν γραφειοκρατίας του νόμου. Ενώ τέτοια γραφειοκρατία δεν υπάρχει, όταν είναι να νοικιάσει ιδιωτικές ΜΕΘ, η όταν θέλει να φέρει ιδιώτες μέσα σε δημόσια νοσοκομεία. Τότε ο νόμος γίνεται σε ένα βράδυ με μια τροπολογία και ο διορισμός αμέσως χωρίς γραφειοκρατίες.