πού εκτός από την επίδοση της εισήχθη σε πανεπιστημιακή σχολή συγκεντρώνοντας την υψηλότερη βαθμολογία.
Συνεχίζεται και φέτος για τέταρτη χρονιά η θέσπιση του βραβείου «Μαρίας Μαύρου-Γκέκου», που το 2016 είχε αποφασίσει το διοικητικό συμβούλιο του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου, αποδεχόμενο σχετική πρόταση του επίτιμου μέλους του, του Γιώργου Γκέκου, ομότιμου καθηγητή του Πολυτεχνείου Ζυρίχης και έγκριτου μέλους της ακαδημαϊκής κοινότητας της Ελβετίας. Η απονομή του ετήσιου συμβολικού βραβείου επιδίδεται σε χορεύτρια του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου – μαθήτρια Γενικού ή Επαγγελματικού Λυκείου της περιοχής μας, που τηρεί τις προϋποθέσεις της διάκρισης.
Το βραβείο της ονομαστικής εύφημης μνείας, επιδίδεται σε λιτή δημόσια τελετή, κάθε φθινόπωρο, συνοδευόμενο από συμβολικό χρηματικό έπαθλο , το οποίο χορηγεί για το σκοπό αυτό ο βολιώτης Γιώργος Γκέκος στη μνήμη της μητέρας του, Μαρίας Μαύρου-Γκέκου, πολύτιμης συνεργάτιδος του Λ.Ε.Β. στη διάρκεια του 1948-1963.
Η προσεχής τελετή θα θα είναι παρών ο χορηγός του βραβείου, Γιώργος Γκέκος και επίτιμο μέλος του Λ.Ε.Β. Την εκδήλωση επίσης θα χαιρετήσει ο πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών, καθηγητής Μιχάλης Ζουμπουλάκης και ο Διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Σωκράτης Σαβελίδης.
H ιστορία του Λυκείου των Eλληνίδων Το Λύκειον των Ελληνίδων ιδρύθηκε επίσημα στις 19 Φεβρουαρίου 1911, με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως βασιλικού διατάγματος που ενέκρινε το πρώτο καταστατικό, από 12 άρθρα, το οποίο υπέγραφαν τα ιδρυτικά μέλη: Kαλλιρρόη Παρρέν, Nίνα Φωκά, Eιρ. Kαλογερή, Aμαλία Kαντά, Άννα Παπαδοπούλου, Mαρία Oρλώφ, Eλένη Pουσοπούλου, Aσπασία Σκορδέλη, Eλένη Γεωργαντή, Mυρσίνη Kλεάνθους, Eρατώ Aσπρογέρακα, Bέρθα Σ. Λέκκα, Aλεξάνδρα Mιχαηλίδη, Oυρανία Bουγιούκα, Xαρίκλεια Aλεξανδρίδου, Σμαράγδα Γεννάδη, Eιρήνη Π. Δημητρακοπούλου, Aικατερίνη Mαρούλη, Mαρία Mομφερράτου, Eιρήνη Nικολαΐδου. Εμπνεύστρια και πρώτη πρόεδρος του ΛτΕ υπήρξε η Kαλλιρρόη Παρρέν, πρωτοπόρος του γυναικείου κινήματος και εκδότρια από το 1887 της Εφημερίδος των Κυριών. Στις 2 Δεκεμβρίου 1910 κάλεσε στο σπίτι της μερικές εκλεκτές φίλες της, γνωστές κυρίες της εποχής, και τους εξέθεσε το σχέδιό της για τη δημιουργία και στην Ελλάδα μιας οργάνωσης κατά τα πρότυπα των γυναικείων Λυκείων Λεσχών που είχαν ιδρυθεί στην Ευρώπη και στην Αμερική. Το καταστατικό όρισε ότι «σκοποί του Λυκείου των Eλληνίδων είναι ο μεταξύ γυναικών των γραμμάτων, των επιστημών, των τεχνών σύνδεσμος, προς εξυπηρέτησιν της προόδου του φύλου των, προς υπεράσπισιν και προστασίαν αυτών και προς αναγέννησιν και διατήρησιν των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων, ως ελληνικών χορών, ασμάτων, εθνικών ενδυμασιών, κ.λ.π.