Ο Λογγίνος Χέυδεν - Λόντεβαϊκ Σίχισμουντ Βίνσεντ Χούσταφ φαν Χέιντεν (Lodewijk Sigismund Vincent Gustaaf van Heiden) στα ολλανδικά και Λόγκιν Πετρόβιτς Γκίντεν (Ло́гин Петро́вич Ге́йден) στα ρώσικα - γεννήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1772 στο Ζαντλάρεν της Βόρειας Ολλανδίας από οικογένεια ευγενών. Νεώτατος κατατάχθηκε στο ολλανδικό ναυτικό και διακρίθηκε στη δίωξη της πειρατείας στη Μεσόγειο και τον Ινδικό Ωκεανό.
Το 1795, όταν κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων ο γαλλικός στρατός εισέβαλε στην Ολλανδία, επέστρεψε στη χώρα του και αγωνίστηκε στο πλευρό του γενικού κυβερνήτη της Ολλανδικής Δημοκρατίας, Γουλιέλμου Ε', τον οποίο βοήθησε να καταφύγει στην Αγγλία. Μετά την επιστροφή του, ο Χέυδεν φυλακίστηκε ως αντιδραστικός από τις γαλλικές αρχές, κατόρθωσε όμως να δραπετεύσει και κατέφυγε στη Ρωσία, όπου το 1810 πολιτογραφήθηκε Ρώσος.
Έλαβε μέρος στους πολέμους εναντίον του Ναπολέοντα και το 1817 ο τσάρος Αλέξανδρος Α' τον προήγαγε σε ναύαρχο. Μετά τη συνθήκη του Λονδίνου της 6ης Ιουλίου 1827, με την οποία οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής εκείνης (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) ζητούσαν άμεση ανακωχή μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των επαναστατημένων Ελλήνων ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη διαπραγματεύσεων, ναυτικές μοίρες των χωρών αυτών διατάχθηκαν να πλεύσουν στις ελληνικές θάλασσες για να επιτηρήσουν την εφαρμογή των όρων της συνθήκης.
Ο Χέυδεν έφυγε με τη ναυαρχίδα «Αζόφ» από το λιμάνι της Κρονστάνδης με άλλα επτά πολεμικά πλοία κι έφτασε στις αρχές Οκτωβρίου στο Ναυαρίνο, όπου βρίσκονταν οι Κόδριγκτον και Δεριγνύ, επικεφαλής των ναυτικών μοιρών της Αγγλίας και της Γαλλίας. Οι τρεις ναύαρχοι, μετά τις παρασπονδίες του Iμπραήμ και την παρελκυστική τακτική του, επισήμαναν με διακοίνωσή τους τις συνέπειες των ενεργειών του και αποφάσισαν να δράσουν, υποχρεώνοντάς τον να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις των χωρών τους. Ο Χέυδεν έπεισε τους άλλους ναυάρχους να πλεύσουν στο λιμάνι του Ναβαρίνου και στη ναυμαχία που ακολούθησε ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος κατατροπώθηκε (8 Οκτωβρίου 1827), ανοίγοντας το δρόμο για την ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Ο Χέυδεν παρέμεινε στην Ελλάδα και μετά την άφιξη του Καποδίστρια, με τον οποίο συνεργάστηκε και τον βοήθησε στην προσπάθειά του για την καταστολή της πειρατείας στο Αιγαίο. Στη Ρωσία, όπου επέστρεψε το 1831, διορίστηκε υπασπιστής του τσάρου Νικολάου Α'. Τον επόμενο χρόνο επισκέφθηκε για τελευταία φορά τη γενέθλια χώρα του Ολλανδία, όπου έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές από τον βασιλιά Γουλιέλμο Α'.
Ο Λογγίνος Χέυδεν πέθανε στο Ρεβάλ (νυν Ταλίν Εσθονίας) στις 5 Οκτωβρίου 1850, σε ηλικία 78 ετών.