Κωστής Ιωάννης Γ. Γενικός Χειρουργός

               ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ  ΠΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΡΡΩΣΤΟΥ

Είδαμε στα προηγούμενα σχετικά  άρθρα, πώς ορίζεται η ποιότητα ζωής, πώς μετριέται και τα προβλήματα που κάνουν δύσκολες αυτές τις διαδικασίες και συχνά όχι αποτελεσματικές. Θα προσπαθήσουμε να δούμε παρακάτω, από ποιές καταστάσεις επηρεάζεται η ποιότητα ζωής του καρκινοπαθή, αρχίζοντας από την προσέλευσή του στο ιατρικό περιβάλλον.

   Ο άνθρωπος σαν κοινωνικό ον έχει σαν βασική του λειτουργία την επικοινωνία. Η καλή επικοινωνία του λοιπόν σαν  άρρωστου, με το προσωπικό που τον θεραπεύει, είναι βασική προϋπόθεση για μια καλή νοσηλεία.
Από την πρώτη λοιπόν επίσκεψη στον οικογενειακό του γιατρό, ή στον ειδικό, ή στο γενικό ή και αντικαρκινικό νοσοκομείο, ο τρόπος υποδοχής του,  θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την παραπέρα σχέση του με το προσωπικό. Η διαρρύθμιση των χώρων, η διακόσμηση, η γνώση των ονομάτων των γιατρών και νοσηλευτριών που θα ασχοληθούν μαζί του, η συμπεριφορά τους από την αρχή ανθρώπινη και ειλικρινής, είναι μερικά από τα στοιχεία των πρώτων εντυπώσεων.

   Σ' εκείνο που θα ήθελα να σταθώ περισσότερο, είναι η πληροφόρηση του αρρώστου. Είναι θέμα που επηρεάζει την καλή επικοινωνία του με τη θεραπευτική ομάδα, και είναι απαραίτητη και για τους εξής επιπλέον λόγους:

1.     Για λόγους ιατρικούς πρακτικούς, ηθικούς και δεοντολογικούς: δεν είναι δυνατόν ο άρρωστος να μην γνωρίζει τα είδη των θεραπειών που θα υποστεί, ούτε τον ενδεχόμενο ακρωτηριασμό κάποιου οργάνου και τις συνέπειές του. Η εκ των προτέρων γνώση τους θα τον προετοιμάσει, ώστε να τις  δεχθεί. Επίσης είναι ηθικό δικαίωμα του κάθε ανθρώπου, να ξέρει τα του εαυτού του. Βεβαίως η πλήρης, άμεση και κατηγορηματική πληροφόρηση είναι προς συζήτηση, αν πρέπει να γίνεται προς όλους τους ασθενείς, ή μόνον σε επιλεγμένες περιπτώσεις.
2  Για λόγους αύξησης της εμπιστοσύνης: η καλή διαπροσωπική σχέση γιατρού – άρρωστου, φέρνει την αύξηση της εμπιστοσύνης του αρρώστου προς το γιατρό. Ο γιατρός πρέπει να «ξέρει» να     ακούει τον ασθενή, να ξέρει να τον πλησιάζει, ώστε να αποκομίζει στοιχεία σχετικά με την νόσο του ή και την ψυχολογική και  κοινωνική του κατάσταση. Πρέπει επίσης να ξέρει να απαντά στις ερωτήσεις του. Ερωτήσεις που τις πλείστες φορές προέρχονται από το άγχος για τη διάγνωση ή και για την έκβαση της πάθησής του. Οι ερωτήσεις αυτές αν δεν απαντηθούν ικανοποιητικά, θα έχουν σαν αποτέλεσμα να αυξήσουν την αγωνία και το άγχος και ίσως να αναζητηθεί «αλλού» απάντηση με χειρότερους όρους.

3    Για λόγους αγωγής υγείας του κοινού: η πληροφόρηση ατομική αλλά και με γενικότερο τρόπο είναι απαραίτητη στην ογκολογία, για το λόγο ότι θα πρέπει να πέσει ο μύθος του καρκίνου – θανάτου και να θεωρηθεί σαν μια πάθηση σαν όλες τις άλλες χρόνιες και σοβαρές. Αυτό θα αποφορτίσει τη «ιδιαίτερη» συναισθηματική φόρτιση των ασθενών από το φόβο του καρκίνου, αλλά και θα βοηθήσει και τους υγιείς να αποδεχθούν την συστηματική πρόληψη, που μέχρι σήμερα είναι το αποτελεσματικότερο όπλο στην θεραπεία του καρκίνου.

    Αν φαίνεται σχετικά εύκολο και κατανοητό να εξηγηθεί για ποιο λόγο  πρέπει να ενημερώσουμε τον άρρωστο, δείχνει δύσκολο  το τι ακριβώς θα πούμε σ’ αυτόν. Η αρχή του «να λέμε την αλήθεια», και η αρχή του «να μην λέμε ψέματα», έχουν ένα μεσοδιάστημα που πρέπει να συζητηθεί και να εκτιμηθεί. Αλλά αυτό σε επόμενο άρθρο.
Aυτό τό άρθρο είναι συνέχεια τού https://volospelionmagnesia.blogspot.gr/2016/08/blog-post_56.html