ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ Ο προστάτης είναι ένας αδένας σε μέγεθος καρυδιού, που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη και περιβάλλει το αρχικό τμήμα της ουρήθρας. Η ουρήθρα είναι ο σωλήνας μέσω του οποίου τα ούρα μεταφέρονται από την ουροδόχο κύστη προς τα έξω. Πολλοί άνδρες έχουν ενοχλήσεις κατά την ούρηση που σχετίζονται με παθήσεις του προστάτη στα οποία δεν δίνουν σημασία. ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ Ο καρκίνος του προστάτη όμως αποτελεί τη συχνότερη κακοήθεια στους άνδρες άνω των 50 ετών και τη δεύτερη αιτία θανάτου από καρκίνο στους άνδρες, καθιστώντας την ενημέρωσή τους απαραίτητη. Κάθε χρόνο περισσότεροι από 100.000 Ευρωπαίοι αναπτύσσουν καρκίνο του προστάτη, ενώ άγνωστα παραμένουν τα αίτια της νόσου. Διάφορες μελέτες δείχνουν αύξηση της πιθανότητας ανάπτυξης καρκίνου με την πάροδο της ηλικίας. Άτομα με οικογενειακό ιστορικό της νόσου ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου. Άλλοι παράγοντες που εκτιμάται ότι σχετίζονται με τη νόσο είναι η διατροφή, διάφορες λοιμώξεις, χημικές ουσίες που υπάρχουν στο περιβάλλον, καθώς και οι σεξουαλικές συνήθειες. ΠΟΙΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται όταν ο διογκωμένος αδένας συσφίγγει την ουρήθρα και εμποδίζει την ελεύθερη ροή των ούρων προς τα έξω... Τέτοια είναι: -Συχνουρία, η οποία εμφανίζεται αρχικά τη νύχτα (νυχτουρία) και ύστερα και την ημέρα. -Δυσκολία στην έναρξη της ούρησης και αύξηση του χρόνου ούρησης. -Μικρή ακτίνα ούρησης η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή των ούρων με σταγόνες. -Αίσθημα ατελούς κένωσης της ουροδόχου κύστης. -Επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις. Η ανεπαρκής κένωση της ουροδόχου κύστης κρατά τα ούρα περισσότερο χρόνο μέσα στην κύστη και δημιουργεί το υπόστρωμα για την ανάπτυξη μικρόβιων και άρα λοιμώξεων. Η συντριπτική πλειοψηφία των προστατικών καρκίνων σε πρώιμα στάδια δεν δίνουν καθόλου συμπτώματα και η διάγνωση τους συνήθως γίνεται τυχαία κατά τον προληπτικό έλεγχο. Σε προχωρημένα στάδια μπορεί να εμφανιστούν: -Αιματουρία, δηλαδή η ύπαρξη αίματος στα ούρα. -Πόνος στο κατώτερο μέρος της κοιλιάς ή στο περίνεο. -Οστικοί πόνοι. -Απώλεια βάρους. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ Για τη διάγνωση των παθήσεων του προστάτη γίνονται μια σειρά από εξετάσεις προκειμένου να αναγνωριστεί το πρόβλημα και στη συνέχεια να επιλεχθεί η κατάλληλη θεραπεία. Αυτές περιλαμβάνουν: -Δακτυλική εξέταση του ορθού -Μέτρηση του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA) που γίνεται με μια απλή εξέταση αίματος. -Εξέταση ούρων -Διορθικό υπερηχοτομογράφημα -Ουροδυναμικό έλεγχο και ουρηθροκυστεοσκόπηση -Ενδοφλέβια πυελογραφία που απεικονίζει τον προστάτη και δίνει πληροφορίες για το ουροποιητικό σύστημα συνολικά. Η ΟΡΜΟΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ Η μείωση των επιπέδων της τεστοστερόνης στους άνδρες με καρκίνο του προστάτη, μέσω της θεραπείας στέρησης ανδρογόνων, η οποία χρησιμοποιείται συχνά στη συγκεκριμένη πάθηση, υπερδιπλασιάζει τον κίνδυνο άνοιας στους ασθενείς, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Προηγούμενες μελέτες είχαν συσχετίσει τη συγκεκριμένη ανδρική ορμονοθεραπεία με αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης και νόσου Αλτσχάιμερ. Η νέα μελέτη δείχνει ότι ο αυξημένος κίνδυνος αφορά σε όλες τις αιτίες της άνοιας. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Κέβιν Νιντ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ογκολογίας «JAMA Oncology», σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», ανέλυσαν στοιχεία για περίπου 9.300 ασθενείς με καρκίνο του προστάτη, οι οποίοι δεν είχαν ιστορικό άνοιας πριν από τη διάγνωση του καρκίνου. Πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση, η αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης άνοιας ήταν κατά μέσο όρο σχεδόν 8% μεταξύ όσων είχαν κάνει ορμονοθεραπεία, έναντι ποσοστού 3,5% μεταξύ όσων δεν είχαν ακολουθήσει την ίδια θεραπεία. Οι ασθενείς που έκαναν θεραπεία στέρησης ανδρογόνων για περισσότερα χρόνια ήταν εκείνοι που κινδύνευαν περισσότερο από άνοια. «Το κατά πόσο θα προχωρήσει κάποιος στη συγκεκριμένη ορμονική θεραπεία είναι θέμα του να ζυγισθούν κάθε φορά, από κοινού με τον γιατρό, τα οφέλη και οι κίνδυνοι. Η νέα μελέτη είναι σημαντική και το ζήτημα χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση, αλλά προς το παρόν δεν θα έπρεπε να βιαστούμε να αλλάξουμε κάτι στην κλινική πρακτική» δήλωσε ο Νιντ