ΠΗΛΙΟ...
Δέκα λόγοΙ για τους οποίους αξίζει να επισκεφθεί κανείς το Πήλιο, Το Πήλιο είναι το μέρος όπου όλες οι αισθήσεις είναι σε εγρήγορση, και το μέρος όπου κάποιος δεν μπορεί παρά να αφεθεί και να χαλαρώσει.Οι αισθήσεις γεμίζουν από τις μεταμορφώσεις της φύσης. Το θρόισμα των ξερών φύλλων, τα αμέτρητα χρώματα που φωτίζουν το τοπίο, η ψιλή βροχή που δροσίζει τον περιπατητή, η μυρωδιά του νωπού χώματος και η γεύση του φρεσκοκομμένου μήλου. Δεν υπάρχει ιδανική εποχή για να επισκεφτείς το Πήλιο αφού είναι μια απόλαυση ολόκληρο τον χρόνο.
1... ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΣ
Η παραλία του Μυλοποτάμου μέ το μοναδικό τοπίο και τα κρυστάλλινα νερά φέρνουν το Μυλοπόταμο στην κορυφή της λίστας των λόγων για τους οποίους πρέπει κανείς να επισκεφθεί το Πήλιο. Πρόκειται για την πιο γνωστή παραλία που υπάρχει στο Πήλιο και έχει δύο μικρούς κόλπους. Για να πας στον δεύτερο κόλπο πρέπει να περάσεις μέσα από μία φυσική τρύπα- πέρασμα που υπάρχει μέσα στον βράχο. Από τις 4 το απόγευμα και μετά, οι βράχοι κάνουν φυσική σκιά και τα νερά είναι κρυστάλλινα. Βέβαια, αν επισκεφτείτε την συγκεκριμένη παραλία μέσα από τις 5-15 Αυγούστου, προετοιμαστείτε για πολύ κόσμο.
2... ΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ
Τα μονοπάτια του Πηλίου είναι ένας ακόμη λόγος και η πεζοπορία προσφέρει τη δυνατότητα σε όσους επιλέξουν τις σηματοδοτημένες διαδρομές να απολαύσουν τη φύση από κοντά. Το Πήλιο είναι γεμάτο από μονοπάτια και διαδρομές πεζοπορίας που μπορεί να απολαύσει κανείς την φύση από κοντά. Υπάρχουν διαδρομές κάθε δυσκολίας και ηλικίας, και οι διαδρομές είναι σωστά σηματοδοτημένες. Προμηθευτείτε νερό και καπέλο και ξεκινήστε νωρίς. Σας προτείνουμε την διαδρομή που ξεκινά από την Τσαγκαράδα και καταλήγει στην παραλία της Νταμούχαρης, που μπορείτε να κάνετε και τη βουτιά σας.
3.... ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΝΤΑΜΟΥΧΑΡΗΣ
Το λιμάνι της Νταμούχαρης, ένα γραφικό παλιό λιμανάκι που η ιστορία θέλει να το χρησιμοποιούν οι Ενετικοί ναυτικοί κατά την περίοδο της βενετσιάνικης κυριαρχίας στη Μεσόγειο ως σταθμό ανεφοδιασμού και ξεκούρασης στα μακρινά τους ταξίδια, φιγουράρει στην τρίτη θέση της λίστας. Κι αφού θα βρεθείτε στην Νταμούχαρημην ξεχάσετε να πάτε στην ταβέρνα του «Μπάρμπα Στέργιου» για να φάτε ψαράκι.....
4... Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΣΤΗΝ ΤΣΑΓΚΑΡΑΔΑ
Ο πλάτανος των χιλίων ετών στην Τσαγκαράδα είναι μία ακόμη τουριστική ατραξιόν. Τα πλατάνια κυριαρχούν στις πηλιορείτικες πλατείες, κάτω από αυτά τα αιωνόβια δένδρα διαδραματίζονται οι σημαντικότερες στιγμές των χωριών όπως γάμοι, γλέντια και πανηγύρια ενώ αποτελούν σημείο συνάντησης και αναφοράς για τους κατοίκους και τους επισκέπτες αυτών. Ένας πλάτανος όμως, αξίζει ιδιαίτερη μνεία και κλέβει την παράσταση από τους υπολοίπους. Είναι ένα ζωντανό μνημείο της φύσης, ένα δέντρο που προκαλεί θαυμασμό σε όποιον σταθεί μπροστά του και γίνεται μετέπειτα σημείο αναφοράς στις αφηγήσεις του για το Πήλιο. Αυτός δεν είναι άλλος από τον γιγάντιο πλάτανο που βρίσκεται στην πλατεία Αγίας Παρασκευής στην Τσαγκαράδα.
5... ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ
το κλίμα του Πηλίου, αναφέρεται ως συγκριτικό πλεονέκτημα. «Στο κάτω μέρος , κοντά στην θάλασσα, θα νιώσετε τι σημαίνει καλοκαίρι, αλλά όπως ανεβαίνετε στο βουνό θα παρατηρήσετε ένα δροσερό αεράκι να φυσάει το πρόσωπό σας. Πάνω στο βουνό, δεν θα νιώσετε ποτέ την ζέστη και το καυτό κλίμα του καλοκαιριού, ούτε θα ξυπνήσετε μέσα στη μέση της νύχτας από τον ιδρώτα. Αντίθετα, θα χρειαστεί να σκεπαστείτε και με ένα σεντονάκι»... Η ποικιλομορφία του οικοσυστήματος του Πηλίου, το οποίο περιλαμβάνει ζώνες παράκτιες, πεδινές, αλλά και ορεινές, βοηθά στην ανάπτυξη δράσεων περιβαλλοντικού τουρισμού όπως η παρατήρηση πουλιών και ζώων, η συλλογή βοτάνων και καρπών κλπ.Το Πήλιο είναι κατάφυτο και εύφορο μέρος, με ενδιαφέρουσα βιοποικιλότητα και έναν πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα που υποστηρίζει τα είδη χλωρίδας και πανίδας και υποστηρίζεται από το εύκρατο, Μεσογειακό κλίμα.....
Το Πήλιο είναι ένας τόπος γεμάτος παράδοση.Τα μεγάλα χωριά του Πηλίου είναι σαν αληθινά μουσεία για λαϊκή τέχνη και αρχιτεκτονική. Τα αρχοντικά σπίτια όλων των εποχών, οι εκκλησίες με τα ξυλόγλυπτα εικονοστάσια και τις θαυμάσιες τοιχογραφίες, τα καλντερίμια, οι πλατείες με τα μεγάλα πλατάνια, οι πέτρινες βρύσες και οι πετρόχτιστες γέφυρες, δημιουργούν ένα καταπληκτικό τοπίο. Παρόλα αυτά υπάρχουν και ειδικοί χώροι όπου η παράδοση αναβιώνει...1)Το Μουσείο Θεόφιλου βρίσκεται στην οικία Κοντού στην Ανακασιά, στο Πήλιο. Είναι μοναδικό μνημείο, καθώς το αρχοντικό έχει ζωγραφιστεί ολόκληρο στο εσωτερικό του από τον Θεόφιλο Χατζημιχαήλ, σύμφωνα με συγκεκριμένο εικονογραφικό πρόγραμμα 2) Το Εικαστικό Μουσείο του γλύπτη Νικόλα στον Άη Γιώργη Νηλείας του Πηλίου 3) Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας Πηλίου, στη Μακρινίτσα 4) Το Μουσείο στίς Μηλιές Πηλιου στεγάζεται στο κτίριο του Δημαρχείου και παρουσιάζει την πολιτισμική κληρονομιά του τόπου προβάλλοντας την τοπική ιστορία και την καθημερινή ζωή των κατοίκων του χωριού 5) Το λαϊκό μουσείο στο χωριό Χόρτο με τοπικές φορεσιές,αντικείμενα και εργαλεία από την προβιομηχανική αγροτική ζωή και μόνιμη έκθεση ζωγραφική 6)Το Μουσείο Ελιάς καί Λαδιού Πηλίου, βρίσκεται στην Άνω Γατζέα. 7)Ψηφιακό Μουσείο & Μουσείο Μινιατούρας Πρόκειται για ένα καινοτόμο μουσείο του Δήμου Μουρεσίου, που στεγάζεται στο κτίριο της Αχιλλοπουλείου Εμπορικής Σχολής, στη συνοικία της Αγίας Παρασκευής της Τσαγκαράδας. Στο μουσείο, που είναι σχετικά καινούργιο, ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να θαυμάσει μια μεγάλη λαογραφική συλλογή από εκθέματα της περιοχής διαδραστικά σε ψηφιακή τρισδιάστατη μορφή αλλά και διάφορα φυσικά εκθέματα σε μορφή μινιατούρας. Όλα τα αντικείμενα αναδεικνύουν την παράδοση και την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου, παρουσιάζοντας στοιχεία από τη ζωή και τις ασχολίες των κατοίκων
7)H KOYZINA TOY ΠΗΛΙΟΥ
Εκτός από τα ήθη και έθιμά του, το Πήλιο έχει διατηρήσει μέχρι και σήμερα τις γεύσεις και τις μυρωδιές του. Ιδιαίτερα ξεχωριστή είναι η κουζίνα του Πηλίου, η οποία αποτελείται από πολλές και γευστικές προτάσεις που προσδίδουν στο βουνό των Κενταύρων την ιδιότητα του «γαστρονομικού παραδείσου». Παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία σε ντόπιες νοστιμιές και ο επισκέπτης μπορεί να δοκιμάσει από ζεστή φασολάδα και καυτερό σπετζοφάι, μέχρι παράξενες και υγιεινές σαλάτες όπως τα τσιτσίραβλα, θαλασσινούς μεζέδες κυρίως στα παραλιακά μέρη και ντόπια φρούτα και γλυκά. Πάνω από όλα, όμως, βρίσκεται το εξαιρετικό ελαιόλαδο που παράγουν οι εκατοντάδες ελαιώνες της περιοχής και με το οποίο μαγειρεύονται σχεδόν όλα τα πιάτα.
8)ΜΑΚΡΙΝΙΤΣΑ
Η Μακρινίτσα (ή Μακρυνίτσα) αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς του Πηλίου, και αυτό όχι τυχαία. Η πλούσια βλάστηση, η διατήρηση της ιδιαίτερης πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, η πανοραμική θέα στον Παγασητικό κόλπο και τον Βόλο και τα πολλά αξιοθέατά της δικαιολογούν τη μεγάλη επισκεψιμότητά της. Χτισμένος κλιμακωτά σε μια απότομη δυτική πλαγιά του Πηλίου, ανάμεσα στο Μέγα Ρέμα και στο βουνό Σαρακηνός, και με τα σπίτια του να μοιάζουν σα να κρέμονται από το βουνό, ο παραδοσιακός αυτός οικισμός βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από το Βόλο αφού απέχει από αυτόν μόλις 17 χλμ.
9)ΠΟΡΤΑΡΙΑ
Από όλα τα χωριά του Πηλίου, η Πορταριά υπήρξε το σημαντικότερο εμπορικό κέντρο του αφού γνώρισε πολλές εποχές ακμής και πλούτου. Είναι χτισμένη στις δυτικές πλαγιές του Πηλίου, βόρεια του Βόλου, σε μια καταπράσινη πλαγιά με άφθονα τρεχούμενα νερά και απεριόριστη θέα στον Παγασητικό και στα γύρω χωριά. Της έχουν προσδώσει κατά καιρούς διάφορους χαρακτηρισμούς όπως «η αρχόντισσα του Πηλίου» και «η κυρία επί της υποδοχής», αφού είναι το πρώτο προς την κορυφή του Πηλίου χωριό και, έτσι, αναλαμβάνει να «καλωσορίσει» τους ταξιδιώτες
.10) ΒΥΖΙΤΣΑ
Ένα πανέμορφο και γραφικότατο χωριό του Πηλίου που βρίσκεται ανάμεσα στις Μηλιές και τις Πινακάτες, σε υψόμετρο 450 μ. και σε απόσταση 32 χλμ από την πόλη του Βόλου. Αυτό που θαυμάζει κανείς εδώ είναι η παραδοσιακή πηλιορείτικη αρχιτεκτονική, με το πλήθος των παλιών ανακαινισμένων αρχοντικών που στέκονται στη ράχη του, αλλά και η εντυπωσιακή πλατεία του στην οποία οδηγεί το κεντρικό πέτρινο καλντερίμι. Η ιστορία του χωριού ξεκινάει από το 16ο αιώνα, όταν κατοικήθηκε από πλούσιους Έλληνες της Αιγύπτου. Στην πραγματικότητα, η Βυζίτσα, μαζί με τη Μακρινίτσα και τις Πινακάτες, έχει ανακηρυχθεί διατηρητέος οικισμός απολύτου προστασίας με το προεδρικό διάταγμα του 1980, οπότε ο ΕΟΤ ξεκίνησε την αναπαλαίωση και κατασκευή των παλιών αρχοντικών. Γι’ αυτό το λόγο της έχει απονεμηθεί και το βραβείο του «Χρυσού Μήλου»
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου