Η Χρυσούλα Ζώγια γεννήθηκε στον Βόλο το 1914 και είναι φανερή η
επιρροή των δασκάλων της Νικήτα Γρύσπου και Σπύρου Βικάτου ιδιαίτερα στα
πρώτα της έργα που είναι προσωπογραφίες και σχέδια.
Το Κόκκινο Σπίτι με το Τριαντάφυλλο και τις εξωτερικές τοιχογραφίες, το οποίο βρίσκεται στην συμβολή των οδών Βλαχάβα και Α.Γαζή στον Βόλο, είναι χαρακτηριστικό δείγμα της καλλιτεχνικής ιδιοσυγκρασίας της ζωγράφου. Μέσα από δική της εντολή- επιθυμία, που εκφράστηκε με το άνοιγμα της διαθήκης της το 1992, το οίκημα παραχωρήθηκε στον Δήμο Βόλου για να χρησιμοποιηθεί ως μουσείο-πινακοθήκη αλλά και να αποτελέσει ένα είδος πολιτιστικής κληρονομιάς για τις επόμενες γενιές. `
Όπως η ίδια έγραψε στο τελευταίο της ποίημα «Πίστεψα πως η ομορφιά στο σώμα χάνεται, στο έργο ποτέ» αλλά και από το ιδιόχειρο σημείωμα στην διαθήκη της λέγοντας «Η παρούσα αφορά την διατήρηση και προβολή του έργου μου, που μέσα κρύβεται η Ωραία Ψυχή μου».
Τα περίπου 250 έργα που εκτίθεται είναι πίνακες ελαιογραφίας με θέματα όπως «νεκρή φύση», προσωπογραφίες, σπίτια της περιοχής αλλά και του Πηλίου με ανθισμένες αυλές, εσωτερικά σπιτιών, εσωτερικά και εξωτερικά καθολικών και άλλων ναών τα οποία είναι κυρίως αποτυπωμένα στα πλαϊνά του κλιμακοστάσιου, σχέδια από μελάνι και μολύβι. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάστηκε το έργο της «Τριαντάφυλλο» ελαιογραφία σε φορητό μέταλλο, «Συνείδηση του Ασυνειδήτου εν Συνειδήσει» τοιχογραφία σε γύψινο πλαίσιο, «Αποτυπώματα Χεριών» τοιχογραφία στο εσωτερικό κλιμακοστάσιο δημιουργημένη από τις παλάμες των εργατών του σπιτιού, αφηρημένες συνθέσεις ζωγραφικής, δύο προσωπογραφίες της ζωγράφου από τον Νικήτα Γρύσπο, κ.α..
Το Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας και Τεκμηρίωσης Βόλου, έχει αναλάβει την διαχείριση του μουσείου ενώ πολλά έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη κάθε Κυριακή πρωί 10:00πμ - 13:00μμ, ενώ απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών λόγω προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.
Το Κόκκινο Σπίτι με το Τριαντάφυλλο και τις εξωτερικές τοιχογραφίες, το οποίο βρίσκεται στην συμβολή των οδών Βλαχάβα και Α.Γαζή στον Βόλο, είναι χαρακτηριστικό δείγμα της καλλιτεχνικής ιδιοσυγκρασίας της ζωγράφου. Μέσα από δική της εντολή- επιθυμία, που εκφράστηκε με το άνοιγμα της διαθήκης της το 1992, το οίκημα παραχωρήθηκε στον Δήμο Βόλου για να χρησιμοποιηθεί ως μουσείο-πινακοθήκη αλλά και να αποτελέσει ένα είδος πολιτιστικής κληρονομιάς για τις επόμενες γενιές. `
Όπως η ίδια έγραψε στο τελευταίο της ποίημα «Πίστεψα πως η ομορφιά στο σώμα χάνεται, στο έργο ποτέ» αλλά και από το ιδιόχειρο σημείωμα στην διαθήκη της λέγοντας «Η παρούσα αφορά την διατήρηση και προβολή του έργου μου, που μέσα κρύβεται η Ωραία Ψυχή μου».
Τα περίπου 250 έργα που εκτίθεται είναι πίνακες ελαιογραφίας με θέματα όπως «νεκρή φύση», προσωπογραφίες, σπίτια της περιοχής αλλά και του Πηλίου με ανθισμένες αυλές, εσωτερικά σπιτιών, εσωτερικά και εξωτερικά καθολικών και άλλων ναών τα οποία είναι κυρίως αποτυπωμένα στα πλαϊνά του κλιμακοστάσιου, σχέδια από μελάνι και μολύβι. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάστηκε το έργο της «Τριαντάφυλλο» ελαιογραφία σε φορητό μέταλλο, «Συνείδηση του Ασυνειδήτου εν Συνειδήσει» τοιχογραφία σε γύψινο πλαίσιο, «Αποτυπώματα Χεριών» τοιχογραφία στο εσωτερικό κλιμακοστάσιο δημιουργημένη από τις παλάμες των εργατών του σπιτιού, αφηρημένες συνθέσεις ζωγραφικής, δύο προσωπογραφίες της ζωγράφου από τον Νικήτα Γρύσπο, κ.α..
Το Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας και Τεκμηρίωσης Βόλου, έχει αναλάβει την διαχείριση του μουσείου ενώ πολλά έργα της βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη κάθε Κυριακή πρωί 10:00πμ - 13:00μμ, ενώ απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών λόγω προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου